شروع
آنتونی گیدنز، جامعه شناس انگلیسی در دهه 1990 در کتابهای "پیامدهای مدرنیته"(1990) و "مدرنیته و هویت شخصی"(1991) (کتاب اول با همان نام و کتاب دوم با نام تجدد و تشخص به فارسی ترجمه شده اند.) و همچنین کتاب "تغییر شکل صمیمیت"(1992) به بحث مدرنیته، ویژگیها و ماهیت پویای آن، ابعاد نهادی، اعتماد و نظامهای انتزاعی و روابط شخصی در نظم جدید دوره ما بعد سنتی می پردازد. ایشان در کتاب مدرنیته و هویت شخصی، پیوند و تاثیرات متقابل بین تجدد و مکانیزم های ظهور هویت شخصی را بازگو میکند، به بیان خودش «در واقع، یکی از ویژگی های متمایز تجدد عبارت است از تاثیرات متقابل فزاینده بین دو حد نهایی برون مرزی و درون مرزی یا، به عبارت دیگر، بین تاثیرات جهانی، از یک سو، و گرایشهای درونی از سوی دیگر.» (تجدد و تشخص ص15) همچنین گیدنز خصوصا در کتاب تغییر شکل صمیمیت به موضوع روابط شخصی و بین فردی و تغییرات ویژگی ها و کیفیت این روابط در طی دوران اخیر و متاثر از مدرنیته میپردازد، بنا بر نظر این جامعه شناس در دوره تجدد متاخر روابط شخصی به سمت شکل گیری نوعی رابطه به نام "رابطه ناب" در حرکت میباشد