Sunday, January 11, 2009

مدرنیته از نگاه گیدنز 1
سخن گفتن از تجدد به معنای سخن گفتن از سازمانها نیست بلکه سخن از سازماندهی است – که یعنی کنترل منظم و قاعده مند روابط اجتماعی در فواصل زمانی فضایی نامحدود.» (گیدنز، تجدد و تشخص: ص34
آنتونی گیدنز، در بحث از مدرنیته عناصری را بر می شمارد که هم به ماهیت پویای نهادهای مدرن و هم به خصلت جهان شمول آن ربط دارد، که این عناصر موجب انقطاعهایی میگردند که نهادهای اجتماعی مدرن را از سامانهای سنتی جدا میکند، این انقطاعها، «یکی صرف شتاب دگرگونی است که عصر مدرنیت را به حرکت در می آورد» و «انقطاع دیگر، همانا پهنه دگرگونی است» و «ویژگی سوم به ماهیت ذاتی نهادهای مدرن ارتباط دارد.» میباشند. او جدایی زمان ومکان، مکانیسمهای از جاکندگی و بازاندیشی را سرچشمه های پویا و مهم مدرنیته میداند. . «پویایی مدرنیت از جدایی زمان و مکان و باز ترکیب شان سرچشمه می گیرد، به صورتهایی که "منطقه مندی" دقیق زمانی – مکانیِ زندگی اجتماعی را امکان پذیر میسازد، باعث از جا کندگی نظامهای اجتماعی می شوند و ساماندهی و باز ساماندهیِ باز اندیشانه روابط اجتماعی را در پرتو دروندادهای مداوم دانشی که بر کنشهای افراد و گروهها تاثیر می گذارد، موجب می شوند.» (گیدنز، پیامدهای مدرنیت : 21